پرسپولیسی واقعی کیست؟

عصر ایران -در دعوای اخیر علی کریمیو علی دایی، سرمربی فعلی پرسپولیس علی کریمی را به پرسپولیسی نبودن متهم کرد و با این مقدمه، خواست این نتیجه را به ذهن مخاطبانش القا کند که خودش پرسپولیسی است. دایی و کریمی البته هر دو پرسپولیسیاند. نه به این معنا که در پرسپولیس بازی کرده اند بلکه به این معنا که آدم با دیدن آنها یاد پرسپولیس و تایخ این باشگاه می افتد. چنین بازیکنانی از اوایل دهه 1380 درپرسپولیس کمیاب شدند. از آغاز لیگبرتر، دیگر کمتر بازیکنی در پرسپولیس یافت می شود که بویپرسپولیس بدهد و آدم با دیدن او، احساس کند که یکی از بازیکنان پرسپولیس و نه راه آهن و صبای قمرا می بیند! شاید قرادادهای کوتاه مدت یکی از علل بی هویت شدن بازیکنان تیم پرسپولیس از حیث "پرسپولیسی بودن " بوده باشد. وقتی بازیکنی چون شیث رضایی کاپیتان پرسپولیس در لیگ برتر می شود، می توان درک کرد چرا پرسپولیس سال های اخیر یادآور پرسپولیس دهه های 60 و 70 نبود. در دهه های 60 و 70، بازیکنانی چونناصر محمدخانی، فرشاد پیوس، محسن عاشوری، مجتبی محرمی، محمدپنجعلی، وحید قلیچ، حسین عبدی، ضیاء عربشاهی و از همه مهمتر علی پروین در پرسپولیس توپ می زدند. آنها به دلیل سال ها دویدن و توپ زدن در پرسپولیس، نمادهای"پرسپولیسی بودن" در فضای جامعه فوتبال ایران بودند. اما اکنون بازیکنانی چون جلال حسینی و محسن بنگر و قاسم دهنویو رضا حقیقی و حتی محمد نوری – کهکاپیتان پرسپولیس است – هویت پرسپولیسی ندارند. اگر در دهه 60 فرشاد پیوس و ناصرمحمدخانی به دارایی و یا شاهین بوشهر می رفتند، امر غریبی رخ داده بود. اما اگر محسن بنگر سال آینده از پرسپولیس به ذوب آهن اصفهان برود، هیچ واقعه غریبی رخ نداده است.این واقعه برای تماشاگران پرسپولیس اهمیت ویژه ای ندارد. شاید علی دایی و کریم باقری و علی کریمی آخرین پرسپولیسی های پرسپولیس به معنای مذکور باشند. ولی تفاوت دایی و کریمی در این است که کریمی ادعای پرسپولیسی بودن ندارد و به درستی می گوید کسانی که بیش از ده سال در پرسپولیس توپ زده اند، پرسپولیسی تر از او هستند. امروز بازیکنانی چون عباس کارگر و وحید قلیچ کمتر در پیش چشم مردم قرار دارند و کمتر کسی از آنها یادی می کند. کارگر و قلیچ سالها برای پرسپولیس بازی کردند در ازای دریافت مبالغ کم. وحید قلیچ راننده آژانس

آژانس بود سنگربان پرسپولیس. اماسابقه حضور او در پرطرفدارترین تیمفوتبال ایران، بیش از مجموع سابقه حضور دایی و کریمی در پرسپولیس بود. از قضا قلیچ برای پرسپولیسخیلی هم موثرتر از علی دایی و علی کریمی بود. او سال ها سنگربان موثر پرسپولیس بود اما دایی و کریمی بیشتر به دلیل درخشش در تیم ملی ) و دایی به دلیل درخشش در بوندس لیگا( در فوتبال ایران کسب اعتبار کرده اند. البته که دایی و کریمی سطح فوتبالشان بالاتر از قلیچ و کارگر و عبدی و عاشوری بوده است، ولی نباید فراموش کرد که عاشوری و قلیچ و کارگر و ... عاشقانه برای پرسپولیس بازی می کردند. مجید نامجومطلق وقتی که قرار بود به پرسپولیس بیاید )و سرانجام حضورش در پرسپولیس منتفی شد(، فقط یک موتوسیکلت از مدیران پرسپولیس خواست! وحید قلیچ دختر دو سه ساله اش سرطان داشت و باحقوق اندک جسورانه ترین بازی ها را برای پرسپولیس انجام داد. بازیکنان آن دوره، برخلاف علی دایی، با وجود فقری که داشتند، به دلیل عدم دریافت اندک پول تعیین شده بابت حضورشان در پرسپولیس، از این باشگاه شکایت نکردند. اما علیداییِ ثروتمند، خیلی راحت بابت 300 میلیون تومان – که برای او پول بسیار کمی است – از پرسپولیس شکایت کرد. بازیکنان آن دوره، اگر هم گاهی مجبور می شدند پرسپولیس را ترک کنند، برخلاف علی دایی، بابت گل خوردنپرسپولیس "نعره های شادی" نمی کشیدند! مجتبی محرمی در اوایل دهه 70 با تیم کشاورز قرارداد بست تا زندگی اش به لحاظ مالی کمی رونقبگیرد. اما وقتی ناراحتی تماشاگران پرسپولیس و علی پروین را دید، به پرسپولیس بازگشت و حتی از علی پروین هم عذرخواهی کرد! آری، بازیکنان آن دوران پرسپولیسی تر از بازیکنان این دوران بودند. آنهاپول و جاه طلبی های شخصی شان را به موفقیت پرسپولیس ترجیح نمی دادند. اما از این نکات که بگذریم، علی دایی که سابقه شکایت از پرسپولیس را هم در کارنامه پرسپولیسی بودنش به چشم می خورد و بابت گل خوردن پرسپولیس از راه آهن آن طور شادی می کرد، بهتر است علی کریمی را، که چنین اموری در کارنامه پرسپولیسی بودنش دیده نمی شود، به پرسپولیسی نبودن متهم نکند. دایی و کریمی کم و بیش به یک اندازه پرسپولیسی اند و هر دوی آنها، به مراتب کمتر از علی پروین و ناصرمحمدخانی و فرشاد پیوس و مجتبی محرمی پرسپولیسی اند.